ORNUS

ORNUS

apud Stat. Thebaid. l. 5. v. 18.

——— antiqua ut forte sub orno

Stabat: et admoti nixus Polynices in hastam:

durabilis arbor est, quod notissimum; Unde et veteres orni Horatio l. 1. Carm. Od. 9. v. 12. Piro inserenda, iuxta Virg. Georgic. l. 1. fraxinum silvestrem vocant alii, et est utilis frondibus,

unde hic sub ea degebat, velut tribunali,

——— procerum vallante corona

Dux Talaionides,

i. e. Adrastus, veter. Heroum more, Vide Gargilium Martialem de Arboribus, c. 16. Ab robore et amplitudine eadem commendatur Lucano l. 6. v. 390.

——— quas vix Boreas everterit, ornos.

Ab altitudine, Val. Flacco, qui aeriam hinc vocat Argonautic. l. 8. v. 112.

——— fidens Cretheia proles

Calcat, et aeream quamvis perfertur ad ornum.

Et proin ornum assignat aureo velleri, in qua hoc custoditum sit: Ut et l. 3. Herculis vecturae, cum Heroes arbores ex Mysia advehunt, ut omnibus grandiorem etc. Nihilominus pro telo Centauris Achilleidos lib. 1. v. 111.

——— ——— ——— at intra

Centauri stabula alta patent, non aequa nefandis

Fratribus. Hîc hominum nullos experta cruores

Spicula, nec truncae bellis genialibus orni.

Ad quem locum vide Barthium; plura vero de hac arbore, apud Plin. l. 16. c. 18.